Barbarzyńca, wielki król

autor zdjęcia: Józef Maria Ruszar

źródło: Plus Minus

Wbrew tolerancyjnej polityce, Teodoryk Wielki został w legendzie potraktowany jako prześladowca Kościoła. Płaskorzeźba z bazyliki San Zeno ukazuje polowanie, podczas którego szatan podstępnie wciągnął króla do piekła

autor zdjęcia: Józef Maria Ruszar

źródło: Plus Minus

Pojedynek dwóch gockich królów, Odoakra i Teodoryka, zakończony zwycięstwem tego ostatniego. Średniowieczna płaskorzeźba na bazylice San Zeno w Weronie

autor zdjęcia: Józef Maria Ruszar

źródło: Plus Minus

Justynian: gdzie dwóch się bije...

autor zdjęcia: Józef Maria Ruszar

źródło: Plus Minus

Mauzoleum bez króla: pieczęć przyłożona na dziejach Rzymu

Mauzoleum Teodoryka Wielkiego w Rawennie 
jest po prostu miniaturowym Koloseum, które w kolistej nieskończoności zamyka cykl masywnych arkad zbudowanych z kamiennych ciosów.

W ostatni dzień przed wyjazdem odwiedzamy króla. Mauzoleum Teodoryka wygląda jak młoda pieczarka z niewykształconym dobrze kapeluszem, która rozrosła się, by przestraszyć Alicję. Siwoszary odcień kamiennych ciosów nabiera barw dnia. Wczesnym popołudniem jaśnieje rozprażony słońcem na tle lazurowego nieba. Kapelusz wyrzeźbiono z jednego głazu. Trachit – bo tak uczeni zidentyfikowali kamień – przywieziono aż z Istrii lub okolic Triestu. Niestety, pękł. Na parterze znajdował się sarkofag, a pierwsze piętro służyło za kaplicę, do której prowadziły niegdyś schody. Dziś wchodzimy rampą, zbudowaną na użytek turystów. Oglądamy sarkofag z porfiru w kształcie wanny – jedną z wielu standardowych trumien z kamienia. Ciała króla nie ma, bo zwycięski Belizariusz kazał wyrzucić trupa z jego ostatecznego mieszkania (niby że przedstawiciel cywilizacji oczyszcza miejsce ze szczątków barbarzyńcy! – niezłe...).

Uczeni nie są zgodni co do funkcjonalności budowli. Narzekają na różnicę dolnej i górnej formy mauzoleum (niektórzy podejrzewają nawet, że to przypadek lub zmiana planów), dziwią się, że nie powstał z cegły, tylko z kamienia, i kwestionują sens wykucia kopuły z jednej bryły. Ma ona średnicę 11 metrów i waży 400 ton. Transport i mocowanie musiało stwarzać większe trudności techniczne niż znane od stuleci sklepienie tradycyjne, więc komplikacja wydaje się mało...