Płynie w nich powstańcza krew

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Fotorzepa

Gen. Zbigniew Ścibor-Rylski z wnukiem Michałem Kochańskim

źródło: archiwum prywatne

Adam Robert Komorowski z matką Bridie Komorowską. Wnuk i synowa gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego

Ich dziadkowie 70 lat temu walczyli w Powstaniu Warszawskim, nawet nim dowodzili. Oni nie wiedzą, czy byłoby ich stać na równie wielkie czyny.

Jak patrzą na Powstanie Warszawskie wnukowie tych, którzy dowodzili powstańcami, którzy 70 lat temu dokonywali bohaterskich czynów? Opowiadają nam o tym potomkowie gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego, gen. Zbigniewa Ścibora-Rylskiego oraz Adama Drzewoskiego.

Dla wnuka pizza za darmo

Wnukom Bora-Komorowskiego – Adamowi i Andrzejowi – nie dane było poznać dziadka. Dowódca Powstania zmarł na atak serca podczas polowania w 1966 r. – dwa lata przed narodzeniem Adama i pięć, zanim na świecie pojawił się Andrzej.

Rodzina mieszka od czasu wojny w Wielkiej Brytanii, a wnukowie generała nie znają dobrze polskiego. Jednak mają sporą wiedzę o tym, kim był ich dziadek i jakie znaczenie miało Powstanie, które wybuchło 1 sierpnia 1944 r.

– Pracuję w charytatywnej organizacji MAG, która zajmuje się m.in. rozbrajaniem min lądowych. Bardzo często spotykam wojskowych z całego świata. Wielu z nich wie, czym było Powstanie Warszawskie, i chce o tym rozmawiać – opowiada Adam Robert Komorowski, jeden z czterech synów Adama Komorowskiego – pierworodnego syna generała.

Dodaje, że bardzo często ci ludzie pytają go, czy jest spokrewniony z gen. Komorowskim.

– Kiedyś w Szwecji, gdy powiedziałem, że jestem jego wnukiem, jeden z majorów powiedział, że właśnie skończył czytać „Powstanie '44" Normana Davisa i darzy mojego dziadka ogromnym...