Nasze ciała boleśnie obnażone

autor zdjęcia: J. Gładykowski

źródło: NGS

Alina Szapocznikow, „Popiersie bez głowy”, 1968, poliester, poliuretan

źródło: dzięki uprzejmości artystki

Sigalit Landau, „Kolczaste hula-hop”, 2000, wideo

źródło: Narodowa Galeria Sztuki

Jacek Malinowski, „Halfawoman”, 2000, wideo

źródło: dzięki uprzejmości artysty

Santiago Sierra, „250-centymetrowa linia wytatuowana na sześciu opłaconych osobach”, 1999, wideo

źródło: LIMA, dzięki uprzejmości artystki

Marina Abramović, „Nude with Skeleton”, 2005, wideo

źródło: dzięki uprzejmości artystki

Samuel Beckett, „Quad I + II”, 1981, wideo

źródło: dzięki uprzejmości Sadie Coles HQ, Londyn

Vanessa Beecroft, „VB55”, 2005, wideo

źródło: dzięki uprzejmości SWR i Suhrkamp Verlag

Sarah Lucas, „Leżak nr 2”, 2011, instalacja

Sztuka | Wystawa „Corpus" w Zachęcie dotyczy biologii ciała i cielesnych doznań. Otwarcie w poniedziałek - pisze Monika Małkowska.

To nie jest rzecz o fizycznym pięknie.

Pokaz zatytułowany „Corpus" idzie pod prąd popkulturowych miraży. Nie dostarcza wizualnych podniet, pokus i przyjemności. Otwiera nam „oczy szeroko zamknięte". Dotyka tego, o czym na co dzień staramy się nie myśleć: opowiada o materii, jaką jest ludzkie ciało. Materii w ciągłym procesie, łatwo ulegającej destrukcji, żyjącej ku nieuchronnej śmierci,  by przywołać sformułowanie Martina Heideggera. Do tej wystawy potrzebna jest... odwaga. I dojrzałość.

Dwudziestu trzech artystów uczestniczących w wystawie „Corpus", przygotowanej przez kuratorkę Marię Brewińską, obnaża nasze ciała. Rozbiera je w sensie dosłownym, podsuwając pod oczy prawdę o mankamentach tego doczesnego „opakowania" naszej duszy. Jeżeli wierzymy w jej  posiadanie. Ateista powie: ciało to pojemnik energii. A także  siedlisko myśli, uczuć, zmysłowych wrażeń.

Współczesna sztuka zaczęła postrzegać ciało jako narzędzie w połowie lat 50. Od tamtego czasu nagość zaczęła znaczyć co innego niż w minionych epokach. Aspekty estetyczne,...