Nowy wspaniały software

źródło: materiały prasowe

„Valerian i Miasto Tysiąca Planet” – tytułowe miasto to centrum polityczne i kulturowe całej galaktyki, mieszanka różnych cywilizacji

źródło: materiały prasowe

„Blade Runner 2049”: zamiast miasta-dżungli Kalifornia to wyludniona przestrzeń

Kultura | Wizje miast przyszłości przez lata opierały się na innowacjach architektonicznych. Jednak ostatnio futurystyczna metropolia przestała się różnić od współczesnej wyglądem, za to wszystko działa w niej inaczej. MArcin Kube

Przyzwyczailiśmy się do tego, że futurystyczne filmy oraz literatura opowiadająca o niedalekiej przyszłości powinny nas olśniewać wizją nadchodzącej rzeczywistości. Rzeczy, które wydają się nieosiągalne dzisiaj, w wizjach filmowców oraz literatów nabierają realnych kształtów. Wszystko staje się możliwe: latające samochody, sztuczna inteligencja obsługująca ludzi, autostrady gdzie pojazdy mkną z prędkością światła i wieżowce tak wielkie, że aż dosłownie drapią o chmury.

Utopijne wizje społeczeństw idealnych niemal od początku wiązały się z nowatorską architekturą. Miała ona porządkować i ułatwiać życie nowoczesnym społecznościom. Do pisarzy i filozofów z czasem dołączyli także filmowcy, którzy dzięki rozwojowi technik kinematograficznych mogli coraz śmielej wędrować w głąb marzeń o nowym wspaniałym świecie.

Jedną z pierwszych ekranowych wizji przyszłości, która na długi czas wyznaczyła kierunek pokazywania miasta w kinie, było „Metropolis" z 1927 r., nakręcone przez Fritza Langa. Niemiecki reżyser zafascynowany i jednocześnie zaniepokojony rozkwitającym na początku XX w. modernizmem sportretował gigantyczne miasto-maszynę. Na powierzchni w nowoczesnych budynkach żyją najzamożniejsze warstwy społeczeństwa, na które pracuje biedota w zaniedbanych podziemiach.

Każda epoka...