Narkodyktator Noriega i inwazja USA na Panamę

źródło: EAST NEWS

≥Noriega od początku prowadził grę na dwa fronty. Z jednej strony pomagał USA, a z drugiej wspierał kartel z Medellin

źródło: AFP

≥Inwazja na Panamę w grudniu 1989 r. była największą amerykańską operacją militarną od czasu wojny w Wietnamie

Amerykańska interwencja w Panamie w 1989 r. obaliła rządy Manuela Noriegi i przywróciła chwałę armii USA. Jednak to Stany Zjednoczone same doprowadziły do kryzysu w tym kraju, przez wiele lat wspierając panamski reżim.

W rozpoczętej w 1898 r. wojnie z Hiszpanią Stany Zjednoczone odniosły zdecydowane zwycięstwo. Upadek hiszpańskich pozostałości kolonialnych stał się faktem. Kilkadziesiąt lat wcześniej, w 1823 r., prezydent James Monroe ogłosił doktrynę zakładającą, że obydwa kontynenty amerykańskie pozostaną poza obszarem działań państw europejskich. Stany Zjednoczone miały od tej pory prawo do podejmowania wszelkich działań w obronie własnych interesów. Prezydent Theodore Roosevelt w 1903 r. wysłał okręty marynarki wojennej do Panamy, aby pomóc jej odłączyć się od Kolumbii. Jeszcze w tym samym roku Amerykanie rozpoczęli budowę kanału łączącego Pacyfik i Atlantyk.

Profity płynące z tego przedsięwzięcia były ogromne: szybki transport sił zbrojnych ku wybrzeżom obu oceanów oraz sprawna komunikacja między wschodnim i zachodnim wybrzeżem USA. Mimo że Waszyngton dopiero w 1917 r. zaangażował się w I wojnę światową, dzięki budowie Kanału Panamskiego zaczął rozwijać swoją potęgę. Pomijając korzyści handlowe, kanał okazał się szalenie ważny podczas II wojny światowej. Stany Zjednoczone, walcząc z III Rzeszą w Europie i Japonią w rejonie Pacyfiku, swobodnie kierowały swoje armie w odległe miejsca kuli ziemskiej. Państwa Osi nie mogły się zbliżyć do Panamy, gdzie za ochronę kanału odpowiadało blisko 60 tys. amerykańskich żołnierzy. Wdzięczni za...