Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów.
Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Szukaj w:
[x]
Prawo
[x]
Ekonomia i biznes
[x]
Informacje i opinie
ZAAWANSOWANE

Polityka i melancholia

17 lipca 1999 | Plus Minus | JK

OBRAZY SPOŁECZNE

Polityka i melancholia

JAKUB KARPIŃSKI

Wielki polski psychiatra Antoni Kępiński poświęcił wiele uwagi nastrojowi, atmosferze emocjonalnej, którą nazywał kolorytem. Pisał o kolorycie: "Określenie to - więcej literackie niż naukowe - oddaje jednak istotny sens zagadnienia. Koloryt jest bowiem tą częścią widzialnego świata, która nie zmieniając w zasadzie jego istoty, to jest struktury i tematyki, zmienia jednocześnie wszystko, sprawiając, że ten sam obraz w zmienionych barwach staje się innym obrazem". Kępiński omawia kilka cech kolorytu, wśród których jest "zmienność w niezmienności". Przy zmianie kolorytu zdarza się, że "bez zmiany czegokolwiek, wszystko się zmieniło", jak pisał w "Wesołych smutkach" Tadeusz Kotarbiński. W literaturze znajdziemy wiele opisów podobnych zmian: co było piękne i pociągające, takim być przestaje. Zmiana jest w nas, ale uważamy, że zmienił się świat.

Wśród właściwości kolorytu Kępiński wymienia jego wszechobecność. Pisze: "Wbrew temu, co się mówi, nie ma spraw >>uczuciowo obojętnych<<. (. .. ) Mówiąc: >>jest mi to obojętne<<, wyrażamy swój stosunek uczuciowy do danej rzeczy czy osoby, zazwyczaj negatywny, chcemy bowiem od danej sprawy oddalić się, przejść obok, traktować ją jako nie istniejącą....

Dostęp do treści Archiwum.rp.pl jest płatny.

Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.

Ponad milion tekstów w jednym miejscu.

Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"

Zamów
Unikalna oferta
Brak okładki

Wydanie: 1751

Spis treści
Zamów abonament