![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Las Teutoburski
Przepastne germańskie puszcze, w których znaleźli śmierć legioniści Warusa, to dziś spokojna i zamożna niemiecka prowincja na pograniczu Dolnej Saksonii i Północnej Nadrenii-Westfalii, około 150 km na wschód od Renu. Lasem Teutoburskim współcześni geografowie nazywają niewysokie wzgórza ciągnące się pasmem o długości 100 km i szerokości 10 –15 km między Wezerą a rzeką Ems, w pobliżu Bielefeld i Osnabrück.
W tej rolniczej krainie – ze starymi miasteczkami, nad którymi wznoszą się wieże gotyckich kościołów, i wiejskimi zagrodami wśród starannie uprawianych pól – o dramatycznych wydarzeniach sprzed dwóch tysiącleci przypominają rzymskie hełmy w muzeum na polu bitwy w Kalkriese i – na leśnej polanie w pobliżu Bielefeld – Hermannsdenkmal, monumentalny pomnik zwycięskiego wodza Cherusków.
Kalkriese
Pola u stóp wzgórza Kalkriese – gdzie na skraju lasu na ciągnące długą kolumną rzymskie legiony czekały germańskie zastępy – przecina dziś Mittelland. Kanal łączący Łabę z rzeką Ems. Po przekopaniu go wyschły ostatecznie wielkie bagna, które stały się grobem tysięcy legionistów. Przesmyk między wzniesieniami Wiehen a mokradłami, szlak odwrotu Warusa – zwężający się miejscami do zaledwie stu metrów – od dawna już nie istnieje. Niewiele pozostało również z dawnych lasów. Ale od czasu gdy okazało się ostatecznie,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
