![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Postne malowanie
Ludzie kulturalni poszczą -- poucza nas historia sztuki
Postne malowanie
Monika Małkowska
Ponad dwadzieścia lat temu największy mistrz surrealistycznego kina zaszokował widzów "Widma wolności" scenami z jadalni. Zamiast na krzesłach, Bunuel posadził uczestników biesiady na sedesach, nakazując im upublicznić załatwianie intymnych potrzeb. Zaś czynności związane z zaspokajaniem przez nich głodu przeniósł w miejsca odosobnione.
Była w tym jakaś racja -- artyści nigdy nie uważali procesu posilania się za temat godny obrazu. Nikt nigdy nie namalował eleganckiego człowieka zajętego gryzieniem, żuciem czy przełykaniem strawy. Coś tak mało estetycznego mogło przytrafić się najwyżej prostaczkom. Ludzie kulturalni poszczą -- poucza nas historia sztuki.
Nikt nic nie je
"Człowiek genialny w XIX wieku jest opasły i jego otyłość równa się jego wielkości; rasa chudych literatów znikła i stała się równie rzadka, jak rasa małych piesków króla Karola" -- pisał w połowie minionego stulecia Teofil Gautier, jeden z najwybitniejszych ówczesnych krytyków. Według jego słów patronująca wielkim twórcom Muza "to już nie wyrośnięta i niewinna Kaliope, która rzępoli na skrzypcach na rogu ulicy, ale kobieta Rubensa śpiewająca po wypitym winie, wesoła...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
