![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jedyni żywiciele
W ademekum bezrobotnego
Jedyni żywiciele
Ustawa z 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz. U . 75, poz. 446 z późn. zm. ) oceniana była jako bardzo liberalna. Zarzucano jej, że hojną ręką rozdawała świadczenia niemal wszystkim, którzy się po nie zgłosili.
Jak wynika z oficjalnych danych Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej, w 1989 r. zarejestrowano zaledwie 10 tys. poszukujących pracy, którym oferowano 254. 000 wolnych miejsc pracy. W 1993 r. bezrobotnych było ok. 3 milionów.
W edług pierwotnego stanu prawnego zasiłki w ypłacano co miesiąc, z dołu, po upływie siedmiu dni od zarejestrowania i wynosiły:
1) 70 proc. wynagrodzenia przez pierwsze trzy miesiące pozostawania bez pracy,
2) 50 proc. wynagrodzenia przez dalsze sześć miesięcy pozostawania bez pracy,
3) 40 proc. wynagrodzenia po upływie dziewięciu miesięcy pozostawania bez pracy.
Nadmierna hojność
Zasiłek nie mógł być niższy od najniższego w ynagrodzenia i nie mógł przekraczać przeciętnego w ynagrodzenia.
Bezrobotnym, którzy dotychczas nie pozostawali w stosunku pracy, przysługiwał zasiłek w wysokości najniższego wynagrodzenia.
Praktycznie biorąc każdy dorosły obywatel, nawet jeśli nie przepracował ani godziny, mógł zgłosić się do biura pracy i otrzymać zasiłek w wysokości...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
