Nadmiar ochrony szkodzi
Umowy o pracę na czas określony
Nadmiar ochrony szkodzi
Stefan Płażek, Arkadiusz Sobczyk
Nadmiar przepisów ochronnych bardzo często powoduje skutek odwrotny do zamierzonego. Dobrym tego przykładem są zmienione przepisy kodeksu pracy dotyczące zatrudniania pracowników na czas określony. Nowy art. 25
1
k. p. mówi, że zawarcie trzech umów na czas określony w odstępach nie dłuższych niż miesiąc powoduje ten skutek, że trzecia umowa staje się umową na czas nieokreślony z mocy samego prawa. Jest to jedna z najbardziej znanych zmian w k. p. Intencja ustawodawcy jest przy tym klarowna i zmierza ku wprowadzeniu większej stabilności stosunku pracy poprzez wymuszenie zawierania korzystniejszych dla pracowników kontraktów bezterminowych. Obawiamy się jednak, że wprowadzenie tak kategorycznej regulacji pogorszy, a nie polepszy sytuację pracowników.
Jeszcze przed wejściem w życie nowelizacji k. p. pojawiły się w prasie -- także w "Rzeczpospolitej" -- kategoryczne tezy, że przedłużanie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony nie jest zawieraniem umowy nowej i z tego powodu nie prowadzi do skutków w rozumieniu art. 25
1
k. p. W konsekwencji pracodawcy od Tatr po Bałtyk spisują aneksy do istniejących już umów na czas określony. Takie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)