Staranność sumiennego kupca
Staranność sumiennego kupca
Pojęcie "staranność" w prawie cywilnym zawsze fascynowało jurystów, dyskutowano i spierano się nad sensem tego terminu, kryteriami i przesłankami, które nań się składają. W prawie zresztą mowa jest o różnych stopniach tej staranności. Najczęściej kodeks cywilny posługuje się pojęciem "należyta staranność"; obciąża ona dłużnika przy wykonywaniu zobowiązań (art. 355 § 1 k. c. ). Oznacza, że dłużnik powinien się wykazywać takimi cechami jak sumienność, zapobiegliwość, o strożność, przezorność, dbałość o osiągnięcie zamierzonego efektu. Staranność w takim znaczeniu rozumiana była (i jest) jako zespół pozytywnych cech charakteryzujących zachowanie się dłużnika. Zakres zastosowania art. 355 § 1 k. c. jest szeroki i dotyczy nie tylko dłużnika w już istniejących stosunkach umownych, lecz każdej osoby zobowiązanej, niezależnie od źródła jej obowiązku i jego charakteru.
Należyta staranność zatem to staranność wymagana i przyjęta powszechnie w danej kategorii stosunków cywilnoprawnych, stanowiąca miernik staranności obiektywnej (powiązana z konkretnym typem stosunków lub sytuacji będących przedmiotem oceny) . Ważnym ustaleniem doktryny i judykatury jest to, i ż dłużnika nie można obciążać ani zbyt wysokim, ani zbyt niskim stopniem staranności, lecz tylko takim, jaki uwzględniać miał interes obu stron....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)