Bolesław II Śmiały
06 marca 2007 | Dodatek Rzeczpospolitej | KS
Bolesław II Śmiały BYŁBY NA PEWNO DORÓWNAŁ swymi czynami czynom przodków, gdyby nie kierował nim pewien nadmiar ambicji i próżności - tymi słowami rozpoczął charakterystykę panowania Bolesława Szczodrego, później nazwanego Śmiałym, najdawniejszy polski kronikarz Gall Anonim.
Dziejopis z jednej strony nie szczędzi Bolesławowi pochwał, nazywa go hojnym, walecznym i odważnym, z drugiej jednak przedstawia jako władcę nieumiarkowanego, nazbyt porywczego, którego "nadmiar ambicji i próżności" tak naprawdę prowadził od klęski do klęski. Nie potrafił wykorzystać nadarzających się sytuacji politycznych, a jego panowanie w wyniku nieumiarkowania i porywczości skończyło się katastrofą. Umarł na wygnaniu, gdy już go - znowu oddajmy głos Gallowi - "nie słuchał nawet żaden chłop".
KRZYSZTOF SKWIERCZYŃSKI, doktor w Intytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego