Zagrożenie musi być realne

autor zdjęcia: M. P.

źródło: Rzeczpospolita

Łukasz Bernatowicz

autor zdjęcia: M. P.

źródło: Rzeczpospolita

Piotr Rożański

KONTRAKTY | Zakres umowy o zakazie konkurencji nie powinien obejmować działań na rzecz podmiotów, których nie da się uznać za faktycznych rywali pracodawcy, bo swoje usługi kierują do innych odbiorców.

Podstawą prawną do zawarcia umowy o zakazie konkurencji w stosunku pracy jest art. 1011 § 1 kodeksu pracy. Jak z niego wynika, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy w zakresie określonym w odrębnej umowie. Nie może też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu, który taką działalność prowadzi.

Niewskazane działania

Taki kontrakt może też służyć zagwarantowaniu lojalności wobec pracodawcy już po rozwiązaniu z podwładnym umowy o pracę. Stosuje się go do pracowników mających dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić firmę na szkodę. Potrzebę zawarcia takiej umowy ustawodawca pozostawia do oceny pracodawcy. To rozwiązanie ma na celu ochronę jego interesów, więc to od jego uznania zależy, czy będzie chciał z niego skorzystać.

Rozważając zakaz konkurencji obowiązujący w zatrudnieniu trzeba się odnieść przede wszystkim do kwestii działań, które można poczytać za działalność konkurencyjną. W tym zakresie linia orzecznicza wydaje się ugruntowana.

Konkurencyjną działalnością jest aktywność przejawiana w tym samym lub w takim samym zakresie przedmiotowym i skierowana do tego samego kręgu odbiorców pracodawcy. Musi się ona pokrywać – choćby...