Romans z kanonem

źródło: Plus Minus

Nie ma na tym świecie sprawiedliwości, a już szczególnie nie ma jej w literaturze. Wielcy pisarze często umierają w nędzy, niedocenieni i lekceważeni, a sława i pieniądze przypadają tandeciarzom albo konformistom. Zapewniam, że za kilkadziesiąt lat nikt nie będzie pamiętał o większości dzisiejszych autorów z czołówek list bestsellerów, tak jak nie czyta się dziś powieści Mniszkówny, Rodziewiczówny czy nawet, o niebo od nich lepszego, Tadeusza Dołęgi-Mostowicza.

Tak było, jest i będzie, choć trafiają się oczywiście wyjątki od tej reguły. Prawdziwi krytycy są jednak od tego, aby oddawać sprawiedliwość tym, których nie doceniono czy wręcz skrzywdzono z powodów towarzyskich, osobistych, politycznych czy artystycznych. Często przemilczani twórcy są po prostu zbyt osobni czy odważni, zanadto oryginalni, by współcześni dostrzegli ich nowatorstwo czy wagę podejmowanych przez nich...