Nieoczekiwany powrót towarzysza Szmaciaka

Dlaczego przeklinali? Dlaczego dali szansę opinii publicznej na zapoznanie się z plugawym językiem polityki?

Czyżby dlatego, że tą ostatnią rządzi chamstwo, że posługiwanie się za kulisami władzy językiem wolnym od wulgaryzmów jest ich zdaniem dowodem „mięczactwa", że w tym świecie, by przeżyć, trzeba udawać twardzieli? Czy to jest norma? Zarówno w sensie leksykalnym, jak i psychologicznym? Śmiem wątpić.

Spotkałem w swoim życiu wielu polityków o różnej prowenincji. Byli między nimi zarówno ludzie z komunistycznym rodowodem, jak i wychowankowie Tomasza Studnickiego, guru środowiska uniwersyteckiej opozycji Wydziału Prawa UJ, który stał za edukacją i karierami takich ludzi, jak Jan Maria Rokita czy Bartłomiej Sienkiewicz. Wszędzie zdarzały się czarne owce, ale – proszę mi wierzyć – normą językową i w jednym, i drugim świecie, przynajmniej w czasach, które dopiero co przeminęły, była względna kultura słowa. Oczywiście nie jest prawdą, że nie znało się czy nie stosowało wulgaryzmów, te jednak zarezerwowane były do...