Chorego nie ratuje czyste konto

ZWALNIANIE | Długotrwała i powtarzająca się nieobecność w pracy może być wystarczającą przyczyną wypowiedzenia pracownikowi umowy, nawet jeśli dotąd nienagannie wykonywał swoje obowiązki. Tylko wyjątkowo może to oznaczać naruszenie zasad współżycia społecznego.

Ryszard Sadlik

Częsta nieobecność w pracy z powodu choroby stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia. Zwykle bowiem wiąże się ona ze znacznym utrudnieniem działalności firmy, która musi na czas tej nieobecności albo zatrudnić nowe osoby, albo też zwiększyć obciążenie innych pracowników. To zaś najczęściej powoduje także dodatkowe koszty, np. w postaci dodatków do pensji osób zastępujących nieobecnego lub zmuszonych do pracy w godzinach nadliczbowych. Ponadto rodzi to problemy organizacyjne – konieczność przesuwania pracowników na stanowisko nieobecnej osoby, potrzeba ich przeszkalania w zakresie jej obowiązków, zmiana podziału zadań, powstawanie zaległości w pracy itp.

Zakłócenia na linii

W orzecznictwie wskazuje się, że pracodawca zatrudnia pracownika i płaci mu wynagrodzenie, aby mógł liczyć na jego normalną pracę i prowadzić zamierzoną działalność. Natomiast częste lub długotrwałe nieobecności w pracy są sprzeczne z dążeniem do osiągnięcia tego celu.

Wskazywał na to Sąd Najwyższy w wyroku z 4 grudnia 1997 r. (I PKN 422/97) podnosząc, że nieprzewidziane, długotrwałe i powtarzające się nieobecności zatrudnionej osoby w pracy, wymagające podejmowania przez pracodawcę działań natury organizacyjnej...