Wypoczynek dłuższy lub krótszy

Niepełny etat lub niepełnosprawność powodują, że trzeba trochę więcej czasu poświęcić na ustalenie odpowiedniej liczby dni wakacji.

Co do zasady urlop to 20 lub 26 dni rocznie. Przy czym osoba zatrudniona w niepełnym wymiarze czasu pracy odpoczywa krócej – proporcjonalnie do wymiaru etatu. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia. Trzeba to zrobić od razu, wskazując przysługującą podwładnemu liczbę dni wypoczynku.

Szef musi poinformować pracownika o wymiarze należnego mu urlopu, wręczając mu pismo w ciągu siedmiu dni od zawarcia umowy o pracę (art. 29 § 3 pkt 3 k.p.). Taka informacja nie kreuje jednak prawa do wypoczynku. Zatem nawet jeśli pracodawca omyłkowo wskaże tam większą lub mniejszą liczbę dni wypoczynku niż należna, nie spowoduje to, że zatrudniony zyska lub straci na swoim uprawnieniu. Należy mu udzielić urlopu w prawidłowym wymiarze.

Zmiany w trakcie roku

Wymiar urlopu trudniej ustalić, gdy pracownikowi zmienił się etat – i to zarówno z pełnego na część, jak i odwrotnie, gdy dzieje się to w trakcie roku. Konieczne jest wtedy odpowiednie skorygowanie dni wypoczynku. Przepisy nie określają jednak, jak to zrobić. Resort pracy podpowiada, że urlop należy odpowiednio zredukować lub zwiększyć, stosując podobną zasadę do proporcjonalnego ustalenia wypoczynku niepełnoetatowca. Odrębnie oblicza się więc wymiar urlopu za każdy okres pracy na inną część etatu w danym roku, zgodnie z art. 154 § 2 k.p. Za podstawę bierze się przy tym 20 lub 26 dni wypoczynku, w zależności od...