Urlop nie może szkodzić pensji

Pracownik nie powinien odczuć finansowo, że korzystał z wypoczynku. Dlatego w wynagrodzeniu urlopowym wlicza się zarówno składniki stałe, jak i zmienne za miesięczne okresy.

Co do zasady urlop wypoczynkowy, jako niezbywalny przywilej pracownika, powinien być neutralny pod względem płacowym. Jak bowiem wskazuje art. 172 kodeksu pracy, za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Oznacza to, że za miesiąc, w którym zatrudniony odpoczywał od firmowej codzienności, pobory nie powinny w swojej wysokości odbiegać od standardowej stawki. Opracowano więc reguły obliczania pensji urlopowej w taki sposób, by zapewnić podwładnemu porównywalną płacę do tej, jaką otrzymuje za czas faktycznie przepracowany.

Znaczenie tej zasady podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 5 lipca 2007 r. (III PK 20/07). Uznał wówczas, że strony mogą przewidzieć w umowie korzystniejszy dla pracownika sposób ustalania wysokości świadczeń obliczanych tak jak wynagrodzenie czy ekwiwalent urlopowy. Jeśli takiego zapisu nie ma, trzeba się trzymać reguły, aby pensja za czas urlopu nie odbiegała od tej za czas faktycznie przepracowany.

Ogólne zasady

Art. 172 k.p. wprowadza regułę, zgodnie z którą zmienne składniki pensji wlicza się w przeciętnej wysokości wypłaconej w ciągu trzech miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu. Tak postępuje się w przypadku, gdy te zmienne elementy płacy są przyznawane w zbliżonej wysokości. Jeśli podlegają one znacznym wahaniom, okres, z którego...