Sąd nie zadziała z urzędu

Stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości może nastąpić tylko na rzecz osoby wskazanej przez wnioskodawcę lub innego uczestnika postępowania.

Tak uznał Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z 11 czerwca 2015 r., III CZP 112/14.

Pierwszy prezes Sądu Najwyższego wystąpił z wnioskiem o podjęcie przez skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego uchwały rozstrzygającej kwestię: „Czy sąd może z urzędu stwierdzić nabycie własności nieruchomości przez zasiedzenie na rzecz osoby, która o to nie wnosiła?" Pierwszy prezes SN wskazał, że w orzecznictwie SN zarysowały się dwa przeciwstawne poglądy. Według jednego z nich sąd powinien stwierdzić zasiedzenie na rzecz osoby, która w ten sposób nabyła prawo, choćby była to inna osoba niż wskazana przez uczestników postępowania. Na mocy art. 610 § 1 zdanie pierwsze kodeksu postępowania cywilnego w sprawach o zasiedzenie stosuje się odpowiednio – do ogłoszenia i orzeczenia – przepisy o stwierdzeniu nabycia spadku, w tym m.in. art. 677 § 1 k.p.c., który  ma zastosowanie bez modyfikacji. Zgodnie zaś z tym przepisem, sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy. Taki pogląd zaprezentował SN w l postanowieniach, m.in. z 11 października 2012 r., III CSK 316/11 i z 20 lutego 2013 r., III CSK 156/12. Według przeciwnego poglądu odpowiednie stosowanie przepisów o stwierdzeniu nabycia spadku w sprawach o zasiedzenie wymaga uwzględnienia różnic między tymi postępowaniami. Różnice...