Żużlowcy też mają rodziny

Gdyby uznać argumenty, które stoją za pomysłem zakazu handlu w niedzielę, należałoby zrezygnować tego dnia nawet z mszy świętych – pisze publicysta.

W toczącej się dyskusji o zakazie handlu w niedzielę nie rozumiem – i nikt nie potrafi mi wytłumaczyć – dlaczego jego zwolennicy upominają się o prawo do rodzinnego, niedzielnego odpoczynku tylko dla pracowników sklepów, a innych, pracujących w niedzielę, już nie. Widać tu jak na dłoni całą absurdalność ich argumentacji.

Konieczność czy rozrywka

Oczywiście nie jest tak, że z jakiegoś dziwnego powodu chcę tu bronić praw sportowców, bo żużlowiec jest tutaj dla mnie jedynie przykładem osoby (a właściwie pracownika), która najczęściej swój zawód wykonuje właśnie w niedzielę, a osób pracujących tego dnia jest oczywiście dużo, dużo więcej. Dlaczego są one pomijane przez wszystkich, którzy głoszą, że tego dnia się nie pracuje? „Wyjęcie" z tej grupy wyłącznie pracowników handlu jest z jednej strony absurdalne, a z drugiej, jeśli konsekwentnie i logicznie pójdziemy śladem ich argumentacji, prowadzi do absurdalnych konsekwencji.

Obowiązująca narracja jest mniej więcej taka: źli ludzie każą innym pracować w hipermarketach w niedzielę, podczas gdy ci pracownicy mają wtenczas prawo do odpoczynku i spędzania czasu z rodziną. A zakupy można przecież zrobić każdego innego dnia, w związku z tym handlu w niedzielę trzeba zabronić. Niedzielne zakupy traktowane są jako swoista rozrywka, a nie życiowa konieczność, i to rozrywka...