Prawie wszystko o spółce partnerskiej

Partnerami w spółce mogą być osoby uprawnione do wykonywania następujących zawodów: adwokata, aptekarza, architekta, inżyniera budownictwa, biegłego rewidenta, brokera ubezpieczeniowego, doradcy podatkowego, maklera papierów wartościowych, doradcy inwestycyjnego, księgowego, lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii, notariusza, pielęgniarki, położnej, radcy prawnego, rzecznika patentowego, rzeczoznawcy majątkowego i tłumacza przysięgłego. Profesje te wymienia przepis art. 88 k.s.h.

Przepis art. 91 k.s.h. określa minimalną treść umowy spółki partnerskiej. W jego świetle niezbędnymi elementami takiej umowy są:

∑ firma i siedziba,

∑ określenie wkładów wnoszonych przez każdego partnera i ich wartość,

∑ przedmiot działalności,

∑ czas trwania podmiotu, jeżeli jest oznaczony,

∑ określenie wolnego zawodu wykonywanego przez partnerów w ramach spółki,

∑ nazwiska i imiona partnerów, którzy ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki w przypadku przewidzianym w art. 95 § 2 k.s.h. (czyli tak, jak wspólnicy spółki jawnej),

∑ w przypadku, gdy spółkę reprezentują tylko niektórzy partnerzy – ich imiona i nazwiska.

Ograniczenie kontraktu spółki jedynie do wymienionych składników może jednak w istocie paraliżować relacje między partnerami. Zasadne jest więc odmienne uregulowanie w umowie wszelkich kwestii unormowanych jedynie w sposób dyspozytywny w ustawie. Dotyczy to m. in. zakresu partycypacji w stratach, czy zasad prowadzenia spraw podmiotu. Powinno się także podać strony zawierające umowę poprzez wskazanie ich imion i nazwisk. Umowa tejże spółki powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.

∑ Jak prawidłowo określić firmę

Korpus (rdzeń) firmy spółki...