Rewolucjoniści o dwóch twarzach

źródło: AFP

Jair Bolsonaro ma radykalny program walki z przestępczością w Brazylii: uwolnienie zasad użycia broni przez policję i zwykłych obywateli, wydłużenie kar więzienia

źródło: AFP

Andres Manuel Lopez Obrador nigdy nie stracił kontaktu z meksykańskim ludem. Po studiach wrócił ze stolicy w rodzinne strony, aby mieszkać wśród Indian Chontal i im pomagać

Na pozór nowych prezydentów Meksyku i Brazylii więcej dzieli, niż łączy. Jeden jest postępowym lewicowcem, drugi ultrakonserwatywnym byłym wojskowym. Lopez Obrador i Jair Bolsonaro chcą jednak tego samego – odbudowania potęgi swoich państw i dobrobytu dla ich obywateli.

Ceremonia objęcia urzędu przez nowego prezydenta Brazylii Jaira Bolsonaro bardzo różniła się od tej w Meksyku. 1 grudnia na Zocalo, gigantycznym placu w centrum meksykańskiej metropolii, który wyznaczał też środek prekolumbijskiego, azteckiego Tenochtitlan, zgromadziły się nieprzebrane tłumy, aby powitać swojego bohatera: AMLO (Andres Manuel Lopez Obrador). Nowy prezydent przyjechał wysłużonym volkswagenem jettą, który ma się stać oficjalnym autem głowy państwa.

1 stycznia Jaira Bolsonaro zobaczyli natomiast tylko nieliczni: po ataku nożownika w trakcie kampanii wyborczej środki bezpieczeństwa zostały tak bardzo zaostrzone, że nawet fotografowie czekali siedem godzin, aby zrobić kilka ujęć nowego prezydenta. Najlepsze były te, gdy w otwartym rolls-roysie pokazuje swój kultowy gest dwóch dłoni ułożonych w kształcie pistoletów: zapowiedź rozwiązania siłą wielu brazylijskich problemów.

Ale obie sceny łączyło jedno: scenariusz, który nie odbiega zbytnio od kultu jednostki. Układ, w którym w najlepszej tradycji peronizmu „caudillo" („wódz") nawiązuje bezpośredni kontakt z ludem, odsuwając na bok skompromitowane instytucje państwa: parlament, rząd, równocześnie wybrane z nowymi prezydentami Brazylii i Meksyku. Choć zarówno AMLO, jak i Bolsonaro funkcjonują w polityce od dziesięcioleci, zdołali przekonać...