![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Pro: Wieża Giedymina Kontra: U nas, dziękuję, wszystko jak najgorzej
Pro: Wieża Giedymina Kontra: U nas, dziękuję, wszystko jak najgorzej
Książka Ewy Berberyusz opisująca "Lafit" i szefa "Kultury", Jerzego Giedroycia, ma wiele dziennikarskich zalet. Ale ma też wady, które sprawiają, że lektura "Księcia z Maisons-Laffitte" staje się irytująca.
Oto reporterka aż cztery razy (na prawie pół wieku historii "Kultury") wnika do domu przy avenue de Poissy i już przy pierwszej wizycie postanawia, że opisze Maisons-Laffitte: "bo >>mój<< temat jest tu". Przyjeżdża, zabiega o rozmowy, nie kryje, że często idzie to jak po grudzie. Spaniel Faxio gryzie ją po nogach, ale niczym się nie zraża -- atakuje nadal, a historię szturmów opisuje w swojej książce. Dla czytelników o pewnej wrażliwości może to być nieco krępujące. Uczestniczymy bowiem w narzucaniu się ludziom bardzo zajętym pracą, z natury nieskłonnym do prywatnych zwierzeń i dalekim od wylewności. I trochę nas uszy palą, kiedy czytamy: "Bywam tu codziennie. Szwendam się po domu w charakterze intruza, podpytuję, na ile się da". Uczestniczymy w braniu na spytki domowników "Kultury": niechętnej i nieufnej Zofii Hertz, mało zachwyconego sytuacją ("małpiarsko zdolnego językowo") Henryka Giedroycia zwanego Dudkiem, młodszego brata Redaktora. Czujemy się przy tym średnio.
Najłaskawiej...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
