Zerwane przedstawienie „Króla Ryszarda”

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Rzeczpospolita

„Kapuściński non-fiction” mówi o sprawach, o których nie przywykliśmy jeszcze w Polsce mówić otwarcie. A może inaczej, mówimy o nich, ale nie publicznie

Sąd Okręgowy w Warszawie, oddalając wniosek Alicji Kapuścińskiej domagającej się odstąpienia od edycji książki „Kapuściński non-fiction”, zepsuł świetnie zapowiadającą się zabawę.

3 marca książka pojawi się bowiem w sprzedaży i każdy jej nabywca będzie mógł osobiście się przekonać, czy Artur Domosławski postanowił zostać grabarzem sławy autora „Cesarza” czy też biografem nad biografami na każdej stronie swego ponad 600-stronicowego dzieła powtarzającym „Amicus Plato, sed magis amica veritas”.

Gdyby książka nie trafiła do publicznego obiegu, nasz nieoceniony Teatr Pozorów i Grymasów mógłby przedstawienie „Króla Ryszarda” grać w nieskończoność. Ileż wspaniałych kwestii nas ominęło! Straciliśmy wymarzoną okazję do aktorskich popisów, a wspomnę tu, że oprócz protagonistów sporu: Zbolałej Wdowy, Niewdzięcznego Zoila i Bezwzględnego Wydawcy, szeroko otwierało się pole dla m.in.: Dyżurnego Eksperta Literackiego, Głównego Moralisty, Alfy i Omegi, Przyjaciela Wszystkich Dobrych Ludzi, Kapłana i Błazna (zusammen, w jednej osobie), Arbitra Elegantiarum, Głosu Wolnego Wolność Ubezpieczającego i przynajmniej kilku jeszcze postaci nieodzownych w podobnych przypadkach. W obsadzie premierowej wszystkie te role zagrałby oczywiście Adam Michnik.

Predestynowany jest do tego jak nikt inny, przede wszystkim jako PPR (Pierwszy Przyjaciel Rysia). To on od razu dał...