Nie każda decyzja podatkowa może być natychmiast wykonalna

Regułą jest, że podatek wynikający z decyzji podatkowej zaskarżonej do drugiej instancji nie może być egzekwowany. Wyjątek to sytuacja, gdy decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności

Do końca 2008 r., zgodnie z art 224 ordynacji podatkowej (dalej op), wniesienie odwołania od decyzji organu podatkowego nie wstrzymywało jej wykonania, natomiast organ podatkowy, z urzędu lub na wniosek strony, wstrzymywał w drodze postanowienia wykonanie decyzji w całości lub w części, w przypadku uzasadnionym ważnym interesem strony lub interesem publicznym.

W myśl art. 224 op wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji mógł być złożony również przed wniesieniem odwołania, a w sprawie wstrzymania wykonania decyzji postanawiał:

- organ, który ją wydał – do czasu przekazania odwołania wraz z aktami sprawy właściwemu organowi odwoławczemu lub

- organ odwoławczy – po otrzymaniu odwołania wraz z aktami sprawy.

Na postanowienie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji służyło zażalenie.

Co się zmieniło

Od 1 stycznia 2009 r., zgodnie z art. 239a op (wprowadzonym nowelizacją z 7 listopada 2008 r., DzU nr 209, poz. 1318), decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie podlega wykonaniu, chyba że nadano jej rygor natychmiastowej wykonalności.

Ta zasada nie miała jednak zastosowania do wykonywania decyzji doręczonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji. W przypadku decyzji doręczonej podatnikowi jeszcze w 2008 r. należało zastosować art. 224 – 225...