"Wot kakaja armia! "

Życie na Haiti nie jest łatwe. Niektórzy zagraniczni dziennikarze dawali tam sobie jednak doskonale radę

"Wot kakaja armia! "

Po kilkudziesięciu minutach przeszukiwania komputerowej bazy danych i kilkunastu telefonach do przedstawicieli sieci hotelowych pan Krzysztof Wojciechowski z TWK Travel pokręcił głową. "Nie ma żadnych wolnych pokoi. Musi pan jakoś radzić sobie sam na miejscu". O statnią nadzieję na znalezienie kwatery w Port-au-Prince pokładałem w znajomym haitańskim dziennikarzu, do którego zadzwoniłem wieczorem. Francis podał mi kilka numerów telefonów swoich znajomych, po czym stwierdził, że na lotnisku w stolicy Haiti nie ma automatów telefonicznych. "Nie wiem, co zrobisz -- powiedział na koniec mało zachęcającym tonem. -- Ja osobiście nie jadę teraz na Haiti. Za duży będzie tłok na ulicach. Ludzie mogą być napastliwi; będą żebrać, będą się bić między sobą, żeby nieść twój bagaż, a później domagać się za to zapłaty".

Na lotnisku JFK w Nowym Jorku poczułem się nieswojo. W kolejce do samolotu American Airlines przeważali dobrze o dżywieni Haitańczycy z wielkimi walizkami; białych prawie nie było. Pracownicy lotniska rozdawali ulotki, na których tak niewyraźnie narysowano kilkanaście przedmiotów, że nie sposób było je rozpoznać. Tymczasem podpis głosił, że za ich przewiezienie...