![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Informacje
Informacje
"Król Lear nie żyje" nie ma precedensu. Nikt przed Marią Bojarską nie napisał równie szczerej spowiedzi życia, która byłaby jednocześnie biografią wielkiego artysty oraz historią miłosną dwojga ludzi równie niedopasowanych, jak też bliskich sobie.
Wzbudza szacunek przebijająca z kart książki niezłomna wola autorki do zachowania własnego ja, co też udawało jej się nie bez trudu i nie bez sporego "nakładu kosztów" wobec wpływu osobowości tak wybitnej, ekspansywnej, a bywało, że i nieznośnie kapryśnej, jak Tadeusz Łomnicki. Pozostaje jednak faktem bezdyskusyjnym, że nikt nie miał równie bliskiego dostępu do tajemnic duszy wielkiego aktora, jak wdowa po nim, a zarazem dziennikarka z teatrologicznym wykształceniem.
Autorka stawia tezę i przeprowadza ją z zadziwiającą konsekwencją, że losy Szekspirowskiego Króla Leara, jak i jego odtwórcy, któremu nie dane było doczekać premiery, miały w sobie ten sam ładunek heroicznego, królewskiego dramatyzmu i zwyczajnie ludzkiego tragizmu, nierzadko z komiczną domieszką. Książka Bojarskiej przełamuje sporo zwyczajowych tabu, jakimi o bwarowują się różne środowiska przed nie zawsze zdrową ciekawością osób postronnych. Niejednego czytelnika może zaskoczyć, albo wręcz...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
