![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Środki trwałe w księgach rachunkowych
Sporządzamy sprawozdanie finansowe
Środki trwałe w księgach rachunkowych
Jak co roku rozpoczynamy cykl dotyczący zamknięcia roku obrotowego w księgach rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego - tym razem za rok 2003. Po ubiegłorocznym szczegółowym opisie nowości wynikających z nowelizacji ustawy o rachunkowości tym razem skupimy się głównie na wskazaniu najczęściej występujących nieprawidłowości stwierdzanych w trakcie audytów. Poprzedzimy je zwięzłym wstępem teoretycznym i definicjami ustawowymi.
PIOTR PRZEMYSŁAW ŻAK
Dziś przypomnimy czytelnikom podstawowe, wynikające z prawa bilansowego zasady ewidencji, wyceny i ujmowania środków trwałych w księgach rachunkowych i w sprawozdaniach finansowych. Zwracamy uwagę tylko na najistotniejsze aspekty tego niezwykle szerokiego i wielowątkowego zagadnienia. Szczególną uwagę kładziemy na te obszary zagadnienia, w których najczęściej można spotkać nieprawidłowości i błędy.
Zacznijmy od przypomnienia ustawowej definicji środków trwałych. Zawarta jest ona w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity: DzU z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm., dalej uor). W jej świetle środki trwałe to "rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
