NATO i koncert supermocarstw
Nowa Europa i pozostałości zimnej wojny
NATO i koncert supermocarstw
Przemysław Grudziński i Henryk Szlajfer
Dyskusja na temat roli i zasięgu geopolitycznego NATO dotyczy tylko w ograniczonym stopniu bezpieczeństwa Europy Środkowej. Głównym tematem sporów jest przyszłość Europy po zakończeniu zimnowojennego podziału kontynentu na strefy wpływów. W czasach zimnej wojny NATO i Układ Warszawski były instrumentami zewnętrznej kontroli supermocarstw nad Europą skrępowaną gorsetem decyzji jałtańskich. To, że Europa Środkowa była marionetką w rękach ZSRR, jest oczywiste. Ale równie oczywiste jest i to, że Europa Zachodnia nie miała swojej własnej polityki zagranicznej, a w szczególności polityki europejskiej. Było to niemiłe, ale nieuchronne. Zdawał sobie z tego sprawę Charles de Gaulle, kiedy w 1969 r. po zakończeniu rozmowy z prezydentem Richardem Nixonem zwierzył się swemu doradcy: "Gdybym to ja był prezydentem Stanów Zjednoczonych, nie jestem pewien, czy Francja miałaby prawo do wyrażania sprzeciwu".
Spontaniczna transformacja Europy Środkowej i rozpad ZSRR w latach 1989 -- 1992 oznaczały radykalne ograniczenie polityczno-militarnej dominacji ZSRR/ Rosji w Europie Środkowej i Wschodniej, a także istotną redukcję polityczno-wojskowej obecności USA w Europie Zachodniej. Przed Europą pojawiła się unikalna szansa...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)