Dr Mengele w dolinie Issy

źródło: Fotorzepa

źródło: materiały prasowe

Dwór w Poll, letnicy jak z Czechowa, I wojna światowa wisząca niczym fautm

Na fali nostalgii za najdalszymi wschodnimi kresami reżyser filmu „Poll” zmusił aktorów, by wyuczyli się wymarłego już niemal dialektu Niemców bałtyckich

Czy można połączyć nostalgiczny obraz utraconych kresów z zapowiedzią epoki dr. Mengele, a wszystko to ubrać w czechowowską konwencję dramatu w dekoracjach findesieclowego letniska? Ta sztuka udała się właśnie reżyserowi Chrisowi Krausowi, którego film „Poll" – jego akcja rozgrywa się w majątku szlachty bałtyckiej w Estonii w upalne lato 1914 – prezentowany był na ostatnim Berlinale.

Wschodni wiatr

Na zachodzie jest lepiej, ale na wschodzie jest piękniej – mówi w „Blaszanym bębenku" stara babka Koljaczkowa, która odmawia wyjazdu z gdańskich Kolibek na zachód. Ale Niemcy mają w swojej zbiorowej wyobraźni i jeszcze dalsze kresy niż Kaszuby.

To Estonia, którą ponad 700 lat temu zdobyła niemiecka szlachta rycerska – zakon kawalerów mieczowych – a potem rządziła nią dalej pod berłem carów. „Baltendeutsche" bywali gorliwymi carskimi urzędnikami, oficerami i marszałkami szlachty. Rody Keyserlingków, Nesselrodów czy Rennenkampfów wpisały się chlubnie w historię Rosji, aby po I wojnie światowej zniknąć z dziejowej sceny.

Na fali sentymentu za dziejami Niemców na Wschodzie nawet lewicowy „Spiegel" wydał właśnie dodatek historyczny o losach kolonistów z Siedmiogrodu, Powołża czy Tallina.

Pasujący do tej fali tzw. ost-talgii film „Poll" przypomina naszą ekranizację...