Energia to koszt dodatkowy najmu

Refakturując prąd, gaz lub usługi telekomunikacyjne, sprzedawca powinien rozliczyć podatek w miesiącu wystawienia faktury. Jeśli nie przygotuje dokumentu na czas, to o ujęciu daniny w deklaracji zdecyduje upływ terminu płatności.

Leszek Dutkiewicz

Od 1 stycznia 2014 r. obowiązują zmiany w zakresie VAT dotyczące zasad rozliczania kosztów dodatkowych, mające wpływ na sposób ustalania podstawy opodatkowania. Modyfikacje dotknęły również refakturowania.

Do wykonania czynności podstawowych często konieczne są usługi pomocnicze. Przykładem może być transport pełniący funkcję służebną względem sprzedaży określonego towaru. Dla takiego świadczenia kompleksowego należy ustalić jedną podstawę opodatkowania.

Podstawa opodatkowania obejmuje również koszty dodatkowe. W znowelizowanej ustawie o VAT doprecyzowano, jakie koszty należy uznać za koszty dodatkowe. Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT do kosztów dodatkowych zaliczamy takie wydatki, jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Od początku 2014 r. takie koszty dodatkowe powinny być wliczane do podstawy opodatkowania właściwej dla czynności podstawowej, i to niezależnie od tego, czy są one rozliczane łącznie z czynnością podstawową czy odrębnie.

Przykład

PROPORCJONALNIE DO CENY

Dom Wysyłkowy sp. z o.o. prowadzi sprzedaż wysyłkową książek, płyt i gier komputerowych. Poszczególne towary są objęte różnymi stawkami VAT. Koszty dodatkowe powinny być doliczone do ceny towarów i opodatkowane...