Nagroda Literacka M.St. Warszawy: nominacje

źródło: Plus Minus

Magdalena Stopa, „Przed wojną i pałacem”, DSH, Warszawa, 2015

źródło: Plus Minus

Anna Janko, „Mała Zagłada”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2015

źródło: Plus Minus

Piotr Matywiecki, „Którędy na zawsze”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2015

źródło: Plus Minus

źródło: Plus Minus

Przedstawiamy najlepsze książki ubiegłego roku nominowane do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy. Nazwiska laureatów tego prestiżowego wyróżnienia, którego historia sięga czasów przedwojennych, poznamy 24 kwietnia.

Edycja warszawska: Zanim Stalin postawił stempel

Ostatnia dyskusja pod hasłem „Czy zburzyć Pałac Kultury" przetoczyła się przed rokiem, przy okazji obchodów 60. rocznicy postawienia tego gmachu w Warszawie. Na oczywiste argumenty, że to symbol sowieckiej dominacji nad Polską, „pomnik rosyjskiego ekspresjonizmu i polskiego serwilizmu", padały odpowiedzi pozornie racjonalne – że kina, teatry, że nieodłączny element panoramy Warszawy, że wpisany do rejestru zabytków... Nikt nie przebił jednak „Gazety Wyborczej", która rocznicowy tekst opatrzyła tytułem: „Dar Stalina to fajny prezent".

Jak nieprzyzwoite jest to stwierdzenie, jaskrawo pokazuje fascynująca książka Magdaleny Stopy „Przed wojną i pałacem". Trudno ją czytać bez żalu na historię, ale i bez złości na bezmiar głupoty albo złej woli dzisiejszych obrońców pałacu. Bo tam, gdzie dziś jest plac Defilad, wytyczony na nieludzką miarę, był kawałek tętniącego życiem miasta. Po powstaniu zniszczony wprawdzie w 60 procentach, ale w większości wypadków spalony, nie zburzony. Czyli można było myśleć o odbudowie. Ale komunistyczne władze miały inne plany. W 1946 roku zaczęły się więc masowe wyburzenia. Z ziemią zrównano ponad 80 domów, by Stalin mógł postawić swój stempel.

Kamienicę przy Zielnej 25 na przykład rozebrano dopiero w 1954 roku. Była imponująca....