Chcesz metra, szkół i mostów, głosuj na jedynkę

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Każdy dzień grudnia 1938 roku przynosił nowe przejawy aktywności prezydenta. Na zdjęciu: Stefan Starzyński otwiera poszerzoną i przedłużoną ulicę Bonifraterską

źródło: Plus Minus

Tylko ze śródmieścia Warszawy Zakład Oczyszczania Miasta wywiózł do świtu dziewięć samochodów makulatury wyborczej. W dzielnicy handlowej przedsiębiorczy Żydzi pozbierali cenny papier na rozpałkę.

Warszawę jeszcze przed końcem 1938 roku czekały pierwsze od 11 lat wybory do Rady Miejskiej [18 grudnia – red.]. Od ostatnich Polską rządziła ta sama formacja, ale pejzaż polityczny wciąż się zmieniał. Prym nadal wiódł obóz sanacyjny, a w jego ramach – zwolennicy rządów twardej ręki i marszałka Śmigłego-Rydza, wspierani przez „grupę zamkową" prezydenta Mościckiego, jednak powołany przez nich Obóz Zjednoczenia Narodowego, mimo hałaśliwej propagandy, nie zdobył masowego zaufania. Pod koniec lat 30. notowania grupy rządzącej poprawiała mocarstwowa polityka zagraniczna, skuteczna w zastraszaniu Litwy i Czechosłowacji, oraz odczuwalny w niektórych warstwach wzrost dobrobytu. Szczególnie skupiony wokół sanacji aparat wojskowo-urzędniczy miał powody do zadowolenia. Warszawski ratusz był pod koniec lat 30. największym pracodawcą w stolicy zatrudniającym na stałe około 24 tysięcy osób, a dorywczo kilka tysięcy pracowników sezonowych – potencjalnie wdzięcznych wyborców.

Głównymi rywalami piłsudczyków w stolicy, tak jak 11 lat wcześniej, miały być endecja i lewica. Pierwszy z przeciwników był jednak znacznie brutalniejszy w działaniach. Drugi zachowywał łagodniejszy ton – czy to przez wzgląd na wspólną historię i więzy towarzyskie, które łączyły Polską Partię Socjalistyczną z wieloma sanatorami...