Transmisja ze stołu i łóżka

autor zdjęcia: Magda Starowieyska

źródło: Fotorzepa

Jerzy Pilch o pokrętnej logice, starym okrucieństwie i nowej elegancji futbolu.

Rz: Czuje się pan ekspertem czy raczej prorokiem futbolu?

Jerzy Pilch: Jako prorok lepiej się czuję, bo każdy nim jest, więc ginę w tłumie. Kocham piłkę nożną, i to kocham dość bezkrytycznie, lecz wiem, że za każdym razem jest tak, że mało co wiadomo i mało co można wyprorokować. Jest w tym sporcie, jak niemal w każdym, mocny margines nieobliczalności.

Ale spróbuje pan z okazji Euro 2016?

Podchodzę do tego zadania z pewną dozą bezradności. Z mistrzostw świata w 1966 roku wciąż mogę podać składy grup i wyniki meczów. Grało 16 drużyn, dzięki temu wszystko było do zapamiętania na ludzką miarę. Obecnie są 24 drużyny, turniej wciąż rośnie, niedługo zobaczymy mistrzostwa Europy, w których, jak w starym dowcipie: weźmie udział więcej krajów, niż jest w Europie. Na razie można powiedzieć z pewnym ryzykiem, że dalej nie przejdzie Albania i może Islandia. Reszta – wszystko jest otwarte.

A co z Polską?

W naszej grupie sytuacja jest psychologicznie zastanawiająca. Ukraińcy myślą, że mają wyjątkowy fart, bo mają Polskę i Irlandię Północną i obie są w ich zasięgu. Tak samo myśli o Polsce i Ukrainie Irlandia. Polacy podobnie myślą o Ukrainie i Irlandii. Tylko Niemcy są w dziwnej sferze – jakby już wyszli z grupy, jakby byli czymś więcej. Można by im skoczyć do gardła, tylko oni po 15 minutach się zbiorą,...