Trudny rebus Conrada

autor zdjęcia: Przemysław Jendroska

źródło: Teatr Ślaski

Spektakl „Conrad” rozgrywa się w Zakopanem. Tytułowy pisarz jest tam wyobcowany i egzotyczny jak Miś Zakopiański

autor zdjęcia: Przemysław Jendroska

źródło: Teatr Ślaski

W roli marszałka Piłsudskiego Grzegorz Przybył

autor zdjęcia: Przemysław Jendroska

źródło: Teatr Ślaski

Ewa Kutynia gra kuzynkę pisarza i jego tłumaczkę Anielę Zagórską, a także Żonę Jessie

„Conrad” w Teatrze Śląskim im. Wyspiańskiego to jeden z najważniejszych teatralnych akcentów kończącego się Roku Conradowskiego.

Ingmar Villqist (rocznik 1960), autor i reżyser katowickiej premiery, zaznaczył swoją obecność na najważniejszych polskich scenach pod koniec lat 90. Oglądaliśmy jego „Kostkę smalcu z bakaliami", „Noc Helvera", „Beztlenowce", „Preparaty" i „Entartete Kunst". Norweski pseudonim podkreślał fascynacją skandynawskim, psychologicznym stylem pisania.

Wiemy niewiele

Punkt wyjścia najnowszej premiery Teatru Śląskiego, która odbyła się 3 grudnia, był następujący: dorobek pisarski Josepha Conrada sprawia, że jest on jednym z najbardziej znanych na świecie twórców, który wprowadził wartości wyrastające z polskiej tożsamości do kultury światowej. Jako pisarz uniwersalny podejmował tematy ważne dla cywilizacji euroatlantyckiej. Już ponad 100 lat temu nakreślił wizję Europy bez granic, stanowiącą podstawę trwałego pokoju między europejskimi narodami.

Wpływ twórczości Conrada na współczesną literaturę ma wymiar ponadczasowy, a jego dzieła, m.in. „Lord Jim", „Smuga cienia", „Jądro ciemności" czy „Tajny agent", na zawsze weszły do kanonu lektur. Jednocześnie rodzi się pytanie, co tak naprawdę Polacy wiedzą o Josephie Conradzie? Czy potrafią powiedzieć coś więcej niż kilka wyuczonych zdań?

- Trzeba zadać pytanie, co współczesny polski czytelnik wie o Conradzie – podkreśla dramatopisarz. A wie niewiele. A co...