Manifest wolności

autor zdjęcia: Adam WarŻaba

źródło: PAP

≥Laureaci festiwalu, w środku: Filip Bajon (Srebrne Lwy za „Kamerdynera”) i Jerzy Skolimowski z Platynowymi Lwami

To był świetny festiwal, pokazujący, że polscy filmowcy wszystkich pokoleń potrafią mówić o najważniejszych problemach współczesności.

Polskie kino jest dojrzałe i różnorodne. Wrażliwe, ale potrafi ostro spojrzeć na rzeczywistość. Wpisuje się w światowe nurty, zachowując jednocześnie narodowy charakter.

Zwycięska „Zimna wojna" zrobiła furorę na festiwalu w Cannes, skąd Paweł Pawlikowski wyjechał z nagrodą za reżyserię, ma znakomite recenzje na całym świecie. Bardzo osobista, osadzona na przełomie lat 50. i 60. XX wieku historia miłości niemożliwej w tle kryje opowieść o trudnej polskiej historii, ale też współczesną refleksję na temat polityki wdzierającej się w życie zwyczajnych ludzi i goryczy emigranckiego losu.

Podróże w przeszłość

Coraz częściej właśnie w przeszłości filmowcy szukają wytłumaczenia tego, co dzieje się dziś. Tak w naszym niespokojnym świecie postępują ostatnio artyści tej miary co Alfonso Cuarón, Mike Leigh, Yorgos Lanthimos, bracia Coen czy Jacques Audiard. Zwrot ku mniej lub bardziej odległej historii czuje się również w kinie polskim także wtedy, gdy artyści robią filmy bardzo osobiste.

Do prywatnych, rodzinnych dziejów obok Pawła Pawlikowskiego wrócił Jan Jakub Kolski w „Ułaskawieniu" (nagroda za scenariusz i kreację Grażyny Błęckiej-Kolskiej), opowiadając historię swoich...