Łatwiej o odmowę niż o wizę
Decyduje amerykański urzędnik
Łatwiej o odmowę niż o wizę
Na podstawie ustawy Immigration and Naturalization Act z 1952 r. (INA) większość osób zamierzających w jechać do USA musi posiadać wizy. Wymóg ten historycznie wywodzi się z nadzwyczajnych środków bezpieczeństwa wprowadzonych w czasie I wojny światowej. Zazwyczaj cudzoziemiec musi złożyć wniosek w izowy w konsulacie właściwym ze względu na miejsce zamieszkania, określonym przez Departament Stanu.
Urzędnicy konsularni USA za granicą mają znaczną swobodę w przyznawaniu lub odmowie wizy obywatelom państw obcych. Wywodząca się wprost z kompetencji Kongresu doktryna wyłączająca sądową kontrolę decyzji konsularnych przetrwała mimo ewolucji common law w kierunku domniemania istnienia sądowej kontroli aktów administracyjnych i kodyfikacji tego domniemania w akcie o procedurze administracyjnej z 1946 r. (APA) . Przy podejmowaniu decyzji urzędnicy konsularni kierują się zasadniczo dwoma przepisami INA. Art. 214 (b) stanowi: "Domniemywa się, że każdy cudzoziemiec będzie traktowany jak imigrant, chyba że przekona urzędnika konsularnego (. .. ) że jest u prawniony do statusu nieimigranta". Podobnie odmowa wizy może być oparta na art. 221 (g) . Stwierdza on: "Wiza nie będzie wydana cudzoziemcowi, jeżeli (. .. ) urzędnik konsularny uzna (. .. ) że dany cudzoziemiec nie powinien jej...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta