![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Serdeczne pisanie Andrzeja Struga
Na jego pogrzebie, w 1937 roku, na przemian grano „Czerwony Sztandar”, „Warszawiankę” (z 1905 roku) i „Pierwszą Brygadę”.
Wielotysięczne rzesze żegnały na Powązkach bojownika ruchu niepodległościowego i socjalistycznego, więźnia caratu i zesłańca do Archangielska, legionistę, ułana od Beliny odznaczonego krzyżem Virtuti Militari. Kiedy Kościół odmówił mu pochówku w Alei Zasłużonych, natychmiast zareagowało Wojsko Polskie i pogrzeb Tadeusza Gałeckiego (prawdziwe nazwisko Andrzeja Struga) odbył się na Cmentarzu Wojskowym na koszt armii.
W jego osobie żegnano jednak nie tylko weterana walk o niepodległą Polskę, ale i wybitnego masona, jednego z założycieli Wielkiej Loży Narodowej Polski, prezesa Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela, który na rok przed śmiercią stał się członkiem, jawnie już prokomunistycznego, Komitetu Centralnego Międzynarodowej...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
