Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów.
Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Szukaj w:
[x]
Prawo
[x]
Ekonomia i biznes
[x]
Informacje i opinie
ZAAWANSOWANE

Miasto w niemieckim stylu

03 września 2010 | Życie Warszawy | Rafał Jabłoński
Plac Adolfa Hitlera, czyli dawny Piłsudskiego. Najbardziej reprezentacyjne miejsce hitlerowskiej Warszawy; niektórzy szacują liczbę niemieckich urzędników, robotników i ich rodzin nawet  na 40 tys. ludzi  (fot. LIFE)
źródło: Życie Warszawy
Plac Adolfa Hitlera, czyli dawny Piłsudskiego. Najbardziej reprezentacyjne miejsce hitlerowskiej Warszawy; niektórzy szacują liczbę niemieckich urzędników, robotników i ich rodzin nawet na 40 tys. ludzi (fot. LIFE)
Po lewej  – plac Bankowy, po prawej – Królewska.  A ulica w kształcie fali to trasa przebita przez Niemców
źródło: Archiwum
Po lewej – plac Bankowy, po prawej – Królewska. A ulica w kształcie fali to trasa przebita przez Niemców
Ludwig  Fischer (w środku), gubernator dystryktu warszawskiego, lustruje modernizację wałów przeciwpowodziowych w rejonie miasta. Kadrowanie fotografii pochodzi  z epoki
źródło: NAC
Ludwig Fischer (w środku), gubernator dystryktu warszawskiego, lustruje modernizację wałów przeciwpowodziowych w rejonie miasta. Kadrowanie fotografii pochodzi z epoki
Reflektory, lampiony, sztandary,  czyli niemiecka feta w pałacu Brühla (nieodbudowa-nym po wojnie). Mieściła się w nim siedziba gubernatora
źródło: NAC
Reflektory, lampiony, sztandary, czyli niemiecka feta w pałacu Brühla (nieodbudowa-nym po wojnie). Mieściła się w nim siedziba gubernatora

Jeśli ktoś myśli, że Niemcy przez cały czas okupacji wyłącznie niszczyli Warszawę, jest w błędzie. Przez jakiś czas nawet ją unowocześniali, jednak czynili to tylko wtedy, gdy było im to potrzebne.

Los Warszawy za czasów rządów hitlerowskich widzimy przeważnie przez pryzmat stolicy spalonej w Powstaniu. Tymczasem przez pierwsze dwa, trzy lata okupacji działania niemieckie szły w kierunku udrożnienia miasta i węzła kolejowego. Prostowano oraz przebijano ulice, wzmacniano wały przeciwpowodziowe, przebudowywano i unowocześniano trakcję szynową. Tzw. plan Pabsta, zakładający zmniejszenie aglomeracji do 130 tysięcy i wyburzenie większości domów, dopiero był w opracowaniu; zresztą prawdę mówiąc, istniało kilka planów Pabsta.

Warszawa znalazła się pod czysto niemieckim zarządem 26 października 1939 roku. Tego dnia ogłoszono powstanie Generalnej Gubernii, a dzień później aresztowano prezydenta Stefana Starzyńskiego. Nowym prezydentem miasta został Oskar Dengel, który pół roku później ustąpił miejsca Ludwigowi Fischerowi. Urzędowe tytuły tych ludzi oraz instytucji, jakie reprezentowali, parokrotnie ulegały zmianom.

Istniała też zalegalizowana przez okupanta władza polska – komisarycznym burmistrzem miasta był jego przedwojenny wiceprezydent Julian Kulski, postać dziś zapomniana, a mająca duże zasługi w ratowaniu ludzi i tego, co do uratowania w Warszawie jeszcze było (ma nagrobek na Powązkach).

Nowy niemiecki „pożondek”

Pod koniec 1939 roku do miasta zaczęli przybywać niemieccy urzędnicy, m.in. ze Śląska i z Pomorza,...

Dostęp do treści Archiwum.rp.pl jest płatny.

Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.

Ponad milion tekstów w jednym miejscu.

Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"

Zamów
Unikalna oferta
Brak okładki

Wydanie: 8717

Spis treści

Moje Podróże

Zamów abonament