Kolonia: ogień, gwałty i Mgła

źródło: 123RF

Gwałt w marmurze: „Porwanie Sabinek” dłuta Giovanniego da Bologna (1574), czyli studium muskulatury

źródło: materiały prasowe

Gwałt na płótnie: „Porwanie Sabinek” pędzla Ceriego Richardsa (1948), czyli śmietnisko po wojnie światowej

Zachodni Europejczycy, w szczególności Niemcy, Francuzi czy Skandynawowie, są w gruncie rzeczy w sytuacji tragicznej: nie posiadają racjonalnego języka, którym mogliby opisać wydarzenia, od jakich trzeszczy kontynent.

Ostatnie napaści seksualne w Niemczech i Skandynawii były już wyjaśniane przez specjalistów od różnych dziedzin wiedzy. Kryminolodzy, badacze kultur i cywilizacji, socjolodzy i psycholodzy – każdy ma jakąś metodę. Jak wiemy, swoją narrację mają też policja i media niemieckie: o tyle podejrzaną, że – jak się okazało – kłamliwą lub ideologicznie stronniczą. A co na temat zachowania tzw. uchodźców ma do powiedzenia językoznawca George Lakoff? I na ile można mu wierzyć?

W Polsce sławny językoznawca znany jest z dwóch pozycji. W 1988 roku ukazały się „Metafory w naszym życiu", a w 2011 – „Kobiety, ogień i rzeczy niebezpieczne. Co kategorie mówią nam o umyśle". Obie pozycje prezentują badania czołowych językoznawców kognitywnych i – jak podkreśla wydawca – stanowią „przełom w myśleniu o kategoriach i procesach poznawczych ludzkiego umysłu". George Lakoff, opierając się na osiągnięciach psychologii poznawczej, filozofii Wittgensteina oraz koncepcjach lingwistycznych, sprzeciwił się metaforze umysłu jako liczącej maszyny, a więc czegoś, co działa przede wszystkim według racjonalnych kategorii, a wydobył na jaw cielesne i emocjonalne podłoże ludzkiego rozumowania, w szczególności myślenia operującego metaforą.

Jego własne badania nad metaforami kierującymi poglądami i systemem wartości społecznych doprowadziły go do...