![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Francuskie i polskie wpółzamieszkiwanie
KOHABITACJA
Polski model po ponadroku urzeczywistniania przybrałstabilną, co nie znaczy, że pod każdym względem nienaganną, postać
Francuskie i polskie wpółzamieszkiwanie
PIOTR WINCZOREK
Konfiguracja polityczna, w której szef państwa pochodzi z innego obozu politycznego niż większość parlamentarna i rządowy pion władzy wykonawczej, znana jest europejskiej praktyce konstytucyjnej pod francuską nazwą cohabitation -- kohabitacja, współzamieszkiwanie.
Czy ta obco brzmiąca nazwa może trafnie określać sytuację, jaka ukształtowała się w Polsce w latach 1993 -- 1995, a zwłaszcza po 1997 r. ?
Jak podkreśla francuski prawnik i politolog Bernard Chantebout, zwłaszcza dwie okoliczności przemawiają na rzecz pojawienia się w jego kraju praktyki kohabitacji: mandat prezydenta republiki wybieranego w głosowaniu powszechnym dłuższy niż mandat Zgromadzenia Narodowego oraz prawo szefa państwa do swobodnego (choć ograniczonego pewnymi warunkami) rozwiązywania tej izby.
Z tych dwóch warunków polskie konstytucje spełniały od 1990 roku tylko pierwszy. Odmiennie zatem niż we Francji, w Polsce, poza bardzo wąsko nakreślonymi ramami, nie ma możliwości doprowadzenia decyzją prezydenta -- poprzez skrócenie kadencji Sejmu -- do zgodności między większością parlamentarną a prezydencką. We Francji prezydent może...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
