Ustawa zasadnicza i standardy medyczne

Ustawa zasadnicza i standardy medyczne

Od dłuższego czasu toczy się w Polsce pełna emocji dyskusja na temat jakości oferowanych usług medycznych. Mam wrażenie, że bardzo często trudności w osiągnięciu porozumienia w tych sprawach to wynik nieporozumień w założeniach wstępnych.

To oczywiste, że dostępność do najnowocześniejszych technologii jest limitowana również w bogatych krajach o nieporównywalnie większych niż w Polsce nakładach na świadczenia medyczne. Również postanowienia konstytucji, zwłaszcza zaś ogólna norma art. 68 ust. 1 (każdy ma prawo do ochrony zdrowia), nie upoważniają do oczekiwania dostępu do wszelkich technologii medycznych. Trafny wydaje się pogląd, że postanowienie konstytucji gwarantujące prawo do ochrony zdrowia zawiera w sobie nakaz respektowania pewnego koniecznego poziomu jakości świadczeń medycznych, poniżej którego można by dostrzegać naruszenie gwarancji konstytucyjnej.

Przyjęte rozwiązania muszą jednak uwzględniać wiele ekonomicznych, budżetowych i społecznych uwarunkowań dostępności do usług medycznych. Ich jakość jest również w konsekwencji determinowana przez wyrażone w samej konstytucji zasady równego i powszechnego dostępu do nich, związane z respektowaną przez normy samej konstytucji zasadą solidaryzmu.

Poziom wymaganej jakości świadczeń...