Ustawa z 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców - tekst ujednolicony

Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców

Ustawa z 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (tekst pierwotny: Dz. U. z 1920 r. nr 31, poz. 178) miała już dwa oficjalne teksty jednolite: w 1933 r. (Dz. U. nr 24, poz. 202) i w 1996 r. (Dz. U. nr 54, poz. 245). W związku z kolejnymi zmianami sporządziliśmy najbardziej aktualną ujednoliconą wersję, która powstała na podstawie następujących Dzienników Ustaw:

• z 1996 r. nr 54, poz. 245,

• z 1997 r. nr 140, poz. 939,

• z 1998 r. nr 106, poz. 668,

• z 2001 r. nr 16, poz. 166.

  W tym ostatnim jest najnowsza nowelizacja z 3 lutego 2001 r., która - jak już informowaliśmy - weszła w życie 24 marca.

  Nowe przepisy są zaznaczone tłustym drukiem.

  Art. 1. 1. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie wydawane jest przez ministra spraw wewnętrznych, w drodze decyzji administracyjnej, za zgodą ministra obrony narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych - również za zgodą ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej.

  1a. Odmowa wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga wyrażenia zgody przez ministra obrony narodowej lub ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej.

  2. Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest:

  1)

...