Suwerenność jako wyzwanie integracji
Suwerenność jako wyzwanie integracji
JACEK CZAPUTOWICZ
Przez suwerenność rozumiemy niezależność państwa od innych państw oraz pełną i wyłączną kompetencję w sprawach wewnętrznych, w tym w zakresie wyznaczania i realizacji polityki zagranicznej. Legalna władza państwowa ma monopol na prawne używanie siły w ramach określonego terytorium i jest jedynym arbitrem właściwego zachowania. Suwerenność implikuje taki model organizacji życia politycznego, który zasadza się na terytorialności i autonomii. Nie zawsze jednak tak było.
Model westfalski czy filadelfijski?
System międzynarodowy średniowiecza charakteryzował się brakiem kontroli nad określonym terytorium przez jednego władcę. Obywatel średniowieczny był związany z monarchą w niewielkim zakresie. Silniejsze więzy lojalności łączyły go z bezpośrednim panem feudalnym, który miał decydujący wpływ na jego los. Osobna więź religijna i polityczna z papieżem i cesarzem miała wymiar ogólnoeuropejski.
Początek państwa narodowego i koncepcji suwerenności to traktat westfalski z 1648 r. Od tego czasu król na obszarze swojego królestwa był całkowicie suwerenny. W zakres suwerenności wchodziło początkowo nawet prawo do określenia religii państwa.
Nie wszystkie współczesne państwa spełniają kryteria państwa...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta