Ordynacyjny fetysz

źródło: Nieznane

Ordynacyjny fetysz

RYS. JANUSZ MAYK MAJEWSKI

RADOSŁAW MARKOWSKI

Jedna z bardziej eleganckich definicji demokracji brzmi: jest to system wyboru przedstawicieli politycznych działający na podstawie trwałych procedur ich wyłaniania, prowadzących do "niepewnych" wyników. Gdy jest odwrotnie - nici z demokracji. Ordynacje - jako takie reguły gry - muszą być stałe.

Ordynacje są tylko propozycją, by elity polityczne i obywatele zachowywali się w pewien sposób. Istnieje "mechaniczny" efekt ordynacji, widoczny od razu, oraz efekt "psychologiczny", który ujawnia się później, ale jest dużo ważniejszy i trwalszy. To dopiero on pozwala na ukształtowanie systemu wyborczego, a potem partyjnego. Bez politycznej socjalizacji, kumulacji doświadczenia dotyczącego działania instytucji i zachowań ludzi nie ma mowy o jej działaniu zgodnie z założeniami. Do tego potrzebny jest jednak czas. Pełne skutki nowej ordynacji widoczne są dopiero po 3 - 4 cyklach parlamentarnych, a więc po kilkunastu latach.

Wady systemów większościowych

Znaczne utrudnienie rzetelnej dyskusji o tym, do czego dążą polscy politycy opowiadający się za jednomandatowymi okręgami wyborczymi (dalej JOW), polega na tym, że ich odmian jest wiele. Każda powoduje...