Nie oszczędzajmy na parlamencie

Nie oszczędzajmy na parlamencie

Warto zaoszczędzić, jak chce tego Platforma Obywatelska, na posłach-trutniach. Ale nie oszczędzajmy na parlamencie.

Jarosław Kaczyński wspomina, że kiedy pełnił funkcję szefa Kancelarii Prezydenta, często wychodził wieczorem z budynku sąsiadującego z gmachem Sejmu. Potrafił wówczas bezbłędnie rozróżnić, kiedy trwa posiedzenie parlamentu. Zwiastowały go chóralne śpiewy posłów biesiadujących w sejmowym hotelu.

Początkowo były to przede wszystkim pienia ludowców, później, gdy z końcem 1991 roku zaczęła się kolejna kadencja, doszły patriotyczne pieśni KPN-owców. Ludzie ci zapisali się w pamięci obserwatorów tylko tym jednym - byli tłumem, który wieczorami śpiewał. Prawie żaden nie przeszedł do historii jako znamienity mówca, autor ważnej ustawy czy choćby poprawki, znawca jakiejś dziedziny istotnej dla działalności Sejmu.

Pochowani po kątach

Dziś w sejmowym hotelu już tak pięknie nie śpiewają, w sejmowych restauracjach też jest jakby spokojniej. Jedno się nie zmieniło. Znaczna część posłów zaraz po wyborach rozprasza się po zakamarkach budynku na Wiejskiej i po ciekawych zakątkach Warszawy. Po głosowaniach idą na moment na...