![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Życie jest piękne
Słowo „bajka" pada w jednej z pierwszych scen tego filmu. Bo w końcu, czy wyobraźnia, nieludzka wręcz konsekwencja, z jaką bohater realizuje swój nieprawdopodobny pomysł na przetrwanie, nie jest najczarniejszą bajką opowiadaną w smutnej konwencji? Ten film Roberta Benigniego to zbiór koszmarów, które trzeba „odczarować". Wszystko zaczyna się przed II wojną. Do miasteczka przyjeżdża pełen radości życia nieudacznik. Nie dostrzega faszystowskich nagonek. Guido każdym gestem, obecnością wśród ludzi potwierdza, że życie naprawdę jest piękne. Los funduje mu same nieoczekiwane, acz zabawne, zbiegi okoliczności. Daje mu to, co najpiękniejsze i najcenniejsze: wielką, cudowną miłość, wspaniałą żonę i uroczego synka. Ale czas Holokaustu nie daje się „odczarować". Dla takich jak on i jego dziecko oznacza śmierć. Obraz zdobył siedem nominacji i trzy Oscary: dla najlepszego filmu, aktora i muzykę.
20.20 | tvp Kultura | dramat obyczajowy, Włochy 1997
