Teatr na basenie

źródło: NAC

Mecz piłki nożnej Pogoń Lwów – Polonia Warszawa we Lwowie, kwiecień 1939. Pół roku do końca świata

autor zdjęcia: Michał Sadowski

źródło: Fotorzepa

Erwin Axer

Erwin Axer, reżyser

Co było pierwsze w pana życiu: rakieta do tenisa czy narty?

Erwin Axer: Kąpielówki. Zacząłem pływać podczas wakacji nad Adriatykiem. Właś- ciwie udawałem, że pływam, bo się odbijałem nogą od dna. Dopiero w  Baden pod Wiedniem, gdzie mieszkali moi dziadkowie, zacząłem po- rządnie trenować. Był tam Strandbad założony w 1926 roku z inno- wacyjną wówczas maszyną: stołem z cienkimi linkami po bokach i specjalnymi packami, które pomagały prowadzić prawidłowo rękę do  kraula. Na tym przyrządzie uczył mnie amerykański trener. Jak wróciłem do Lwowa, to tym stylem jeszcze mało kto pływał. W swoim wieku byłem jedyny. Wszyscy wychowywali się na podręczniku pływackim Tadeusza Kuchara, starszego ze słynnych braci, w którym królował styl klasyczny – żabka. Dzięki temu w pły- waniu miałem względne sukcesy, byłem trzeci w mistrzostwach Lwowa do 14 lat. Startowałem w barwach Pogoni.

Sport na początku XX wieku nie był traktowany zbyt poważnie. Rodzice nie protestowali?

To zależało od środowiska. W moim sport był czymś normalnym. Może przez wiedeńskie koneksje? Ale przecież do lwowskich klubów tenisowych należały panie. Matka często grała z ciotką lub koleżankami. Nosiły długie sukienki,...