Rockowy mega szwindel

autor zdjęcia: Rafał Guz

źródło: Fotorzepa

Rolling Stones: wieloletni syzyfowy trud

autor zdjęcia: Piotr Guzik

źródło: Fotorzepa

Budka Suflera: „Uciec pragnę w wielki sen (...), gdzie sprzed dni doganiam dzień, w tamten czas lub jego cień”

źródło: AFP

Fryderyk Chopin: żył szybko, umarł młodo

źródło: AFP

Leonid Breżniew:  hardkorowy weteran, tytan estrady

Rock and roll miał być muzyką młodości. Stał się ostoją wieku sędziwego

Młodzieżowa rewolucja lat 60. związana z rockiem stała się parodią samej siebie. Młodzi wykonawcy najczęściej nagrywają dwie–trzy płyty i przepadają, nie dając sobie rady z używkami i presją show-biznesu, którzy zdominowali nobliwi seniorzy w emerytalnym wieku z milionowymi dochodami. Rządzą już estradą muzyki pop piątą dekadę, co przypomina zmurszałe monarchie bądź dyktatury komunistyczne we Wschodniej Azji, niedopuszczające do głosu młodszych.

Od dobrych kilkunastu lat niewiele było koncertów o światowej randze z udziałem największych gwiazd, których porządku nie dyktowałby 70-letni Paul McCartney, podkreślając w ten sposób swoje znaczenie i prestiż, odbierając jednocześnie hołdy fanów. Gdy młodszy o 18 lat Bono próbował zająć miejsce eksbitelsa w otwarciu Live 8, doszło do poważnej scysji i wokalista U2 musiał ustąpić, ulegając prawom hierarchii. Czy to nie zabawne, że są najważniejsze w środowisku, które od zawsze deklarowało walkę o prawa dla młodych ludzi, wolność, równość i stworzyło swą potęgę i wpływy posługując się hasłami buntu przeciwko starszym generacjom?

Dziś Paul McCartney, Mick Jagger czy Elton John dumnie noszą przed nazwiskiem słówko sir. McCartney posunął się dalej – przy okazji niedawnego jubileuszu...