Bo surówka nie pasowała do dania

autor zdjęcia: Roman Bosiacki

źródło: Fotorzepa

Więźniowie składają w sądach rocznie kilkaset pozwów, w których domagają się zadośćuczynienia za naruszenie ich dóbr osobistych

Brak telewizora, pleksi na oknie, a nawet... plastikowe sztućce – to wszystko, zdaniem więźniów, urąga ich godności

Zimą jest za zimno, a latem zbyt duszno. Szafki w celi nie są pomalowane, brakuje klepek w parkiecie. Posiłki nie są wystarczająco ciepłe, a czasem surówka nie pasuje do dania głównego. Więźniowie ślą do sądów pozwy o zadośćuczynienie od Skarbu Państwa, żądają nawet kilkuset tysięcy złotych. Przekonują, że ich dobra osobiste są naruszane przez złe warunki, w jakich odbywają karę. Co roku skarży się kilkuset.

– Jesteśmy zalewani takimi pozwami – mówi „Rz" sędzia Jan Leszczewski, rzecznik Sądu Okręgowego w Łomży. – Mamy kilku osadzonych, którzy notorycznie piszą pisma, gdy nie są zadowoleni z tego, jak została rozstrzygnięta ich sprawa – np. skargi na sędziów, na strażników więziennych. Gros naszej pracy to odpowiadanie na ich korespondencję – podkreśla.

– Około 40 proc. spraw, którymi się zajmujemy, to właśnie pozwy więźniów – wskazuje z kolei Marcin Dziurda, prezes Prokuratorii Generalnej. Jego urząd musi reprezentować Skarb Państwa przed sądami okręgowymi, w których więźniowie domagają się kwot wyższych niż 75 tys. zł. Takich spraw jest większość, bo...